Slechthorendheid
ICPC-2: H86; ICD-10: H91Prof. dr. Robert Stokroos
Begripsomschrijving
Een verminderde waarneming van geluid en minder verstaan van spraak.
Epidemiologische gegevens
Met gehoorklachten als nieuwe contactreden in de huisartsenpraktijk heeft gemiddeld 39% als uiteindelijke diagnose overmatig cerumen, 19% tubadisfunctie, 11% otitis media. Dit is leeftijdsafhankelijk. Bij kinderen van 0-4 jaar zijn otitis media met effusie (37%) en otitis media acuta (16%) de meest voorkomende oorzaken van gehoorklachten. Bij veroudering is presbyacusis de belangrijkste oorzaak van slechthorendheid. Slechthorendheid is een in omvang toenemend probleem.
Pathofysiologie
Slechthorendheid kan worden onderscheiden in geleidingsverlies en perceptieverlies. Geleidingsverlies wordt veroorzaakt door afwijkingen aan de gehoorgang, het trommelvlies,